O czasopiśmie

Od redakcji

Oddajemy w ręce Państwa kolejny, trzeci numer półrocznika Art2, który powstał z inicjatywy Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Łodzi. W tym numerze znajdą Państwo artykuły o zróżnicowanej tematyce. Cieszy nas ta wielowątkowość przejawiająca się w szerokim spectrum poruszanych zagadnień. Głównym założeniem twórców pisma Art2 było stworzenie płaszczyzny do wyrażania opinii, różnorodnych wypowiedzi na tematy muzyczne, przybliżanie aktualnych wydarzeń i projektów artystycznych. Jak wspominaliśmy wielokrotnie, zapraszamy naukowców, artystów, miłośników muzyki, studentów i in.

W artykule pt. Dźwięk w gablocie – O muzycznych muzeach w Europie, otwierającym trzeci numer czasopisma Art2, Jarosław Wasik – dyrektor Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu za pomocą niezwykle interesującej opowieści, okraszonej zdjęciami własnego autorstwa, przenosi czytelnika w fascynujący świat muzycznych muzeów Europy – Berlina, Budapesztu, Brukseli, Paryża, Pragi, Warszawy, Lipska, Moskwy, Liverpoolu i Sztokholmu. Muzea widziane oczami Wasika żyją własnym bogatym życiem, pełne są drogocennych i inspirujących ekspozycji oraz zainteresowanych nimi zwiedzających.

Artykuł Doroty Całek pt. Informacja o nowo wydanym zbiorze ćwiczeń wokalnych Marcina T. Łukaszewskiego „Cantate dicta” to podana w przystępnej formie informacja o tym zbiorze dla osób początkujących w dziedzinie śpiewu, wydanym w 2017 roku. Zbiór Cantate dicta oparty na łacińskich przysłowiach może wypełnić istniejące zapotrzebowanie na tego typu literaturę muzyczną. Autorka artykułu przybliża m.in. postać twórcy muzyki Marcina T. Łukaszewskiego oraz okoliczności powstania tego oryginalnego projektu.

Iwona Jakubowska w artykule pt. Pieśń rosyjska w muzyce okresu romantyzmu – wybrane zagadnienia przedstawia fakty dotyczące szczególnego charakteru i oryginalnego stylu narodowego pieśni rosyjskiej okresu romantyzmu. Autorka sygnalizuje twórczość takich kompozytorów jak: Fiodor Dubański, Józef Kozłowski, Aleksander Alabiew, Michał Glinka, Aleksander Dargomyżski, Mili Bałakiriew, Ceza Cui, Modest Musorgski, Aleksander Borodin, Mikołaj Rimski-Korsakow, Antoni Rubinstein, Piotr Czajkowski, Sergiusz Rachmaninow i inni. Autorka podkreśla wątki łączące twórczość kompozytorów skupionych wokół „potężnej gromadki” z folklorem rosyjskim, zjawiska społeczne towarzyszące przemianom pieśni rosyjskiej, a także m.in. różnego typu konotacje z muzyką i poezją polską.

Kolejne dwa artykuły wyszły spod pióra dwóch absolwentek Akademii Muzycznej w Łodzi. Są to obszerne fragmenty prac dyplomowych napisanych pod kierunkiem dr hab. Beaty Stróżyńskiej na Wydziale Wokalno-Aktorskim. Obie wyróżniające się dyplomantki z pewnością zasługują na umieszczenie ich prac w czasopiśmie naukowym.

Pierwszy artykuł pt. Obraz i rola społeczna śpiewaczki operowej w XIX wieku w kulturze zachodniej Europy na wybranych przykładach autorstwa Marty Gabryelczak-Paprockiej to staranne studium roli śpiewaczki w społeczeństwie XIX wieku. Autorka poruszyła wiele wątków, m.in. rolę społeczną, status, pracę zawodową, zarobki, obyczajowość, wykształcenie, wpływ polityki i sławy na sytuację życiową ówczesnych śpiewaczek. Autorka wymienia nazwiska znanych gwiazd tego okresu, m.in.: Adelina Patti, Paulina Viardot, Maria Melibran, Giuditta Pasta, Giuseppina Strepponi, Isabella Colbran, Anna Milder-Hauptmann.

Drugi artykuł autorstwa Zuzanny Klemańskiej pt. Fascynacja – obsesja – zbrodnia. Archetyp kobiety fatalnej w dziele Salome Oscara Wilde’a i Richarda Straussa to pierwsza część rozbudowanej pracy dyplomowej poświęconej postaci Salome w dziele R. Straussa o tym samym tytule. Druga część tej ciekawej pracy ukaże się w kolejnym numerze pisma Art2. W obecnie przedstawianym artykule autorka zawarła wiele cennych informacji na temat archetypu femme fatale w kręgu semickim. Znajdziemy tu kilka stwierdzeń, które są co prawda dość kategoryczne, jednak mogą pobudzać czytelnika do dyskusji. Stanowi to dodatkową wartość tej pracy. Na uwagę zasługuje duża wiedza autorki z dziedziny psychologii. Zuzanna Klemańska szczegółowo przedstawia omawiane zagadnienia, powołując się na twierdzenia Carla Gustawa Junga, Zygmunta Freuda czy też Józefa Kozieleckiego.

Back to Top